شرط اول بهتر شدن روابط پدر و فرزند در دوران نوجوانی، احترام متقابل است. پدران عزیز در بدترین شرایط هم محبتتان را از همسر و فرزندتان دریغ نکنید. زمانی که شما به همسرتان محبت می کنید و احترام او را حفظ می کنید، به همان نسبت هم فرزندتان متوجه می شود که باید احترام بزرگتر های خودش را حفظ کند. این در عمل الگوبرداری نهفته است. بدون آنکه متوجه شوید او نوع رفتار شما را ثبت و ضبط می کند. مخصوصا پسران که در دوران نوجوانی شرایط پیچیده تری دارند باید الگوهای خوبی داشته باشند. همچنين در ارتباط با نواجوانان پدران مي توانند کمی از خود گذشتگی کنند. مثلا اگر می بینند که فرزندشان ناراحت است به جای بی محلی و بی توجهی بیشتر به او نزدیک شوند و علت ناراحتیش را بپرسند و به او اطمینان خاطر دهند که تا حد توان کمکش می کنند که مشکلش حل شود. حتی اگر فرزندشان از صحبت کردن امتناع کرد سعی کنند راه ارتباط با او را بدست بیاورند. در این شرایط تنها گذاشتن او کار خطرناکی است. هر چه رابطه پدر و مادر با فرزند نزديكتر و صميمي تر باشد، بهتر است.
دیدگاهتان را بنویسید